Geoturystyka

To rodzaj turystyki kwalifikowanej związanej z wykorzystaniem obiektów przyrody nieożywionej i obiektów technicznych służących eksploatacji i przeróbce kopalin oraz innych obiektów spełniających podobne funkcje dla człowieka, zaliczanych do specjalistycznych atrakcji turystycznych. Geoturystyka ukierunkowana jest na potrzeby tych turystów, którzy nie tylko chcą poznać tego typu obiekty, ale także zrozumieć, w jakim celu, kiedy i w jaki sposób one powstały oraz dowiedzieć się jak przy ich pomocy eksploatowane były i przerabiane kopaliny użytkowe.

W trakcie studiów:

Studia umożliwiają zdobycie wiedzy i umiejętności potrzebnych do turystycznego wykorzystania walorów przyrody nieożywionej i takich obiektów techniki, jak kopalnie, hałdy, budowle hydrotechniczne, architektura kamienna. Dzięki nabytej w trakcie tych studiów umiejętności czytania krajobrazu, wspartej własną pomysłowością i kreatywnością, absolwent będzie mógł wynajdywać i kreować atrakcje turystyczne wzbogacające ofertę przewodnicką, agroturystyczną, hotelową, edukacyjną, imprezową. Kadra Instytutu Geografii, z pracownikami o przygotowaniu przyrodniczym, ekonomicznym i technicznym, zapewnia wielostronne podejście do geoturystyki, obejmujące walory rzeźby terenu, budowy geologicznej, obiektów przemysłowych.

Podstawy geoturystyki, Geologiczne procesy endogeniczne, Zjawiska geomorfologiczne w geoturystyce, procesów rzeźbotwórczych, atrakcji geoturystycznych.
Atrakcje geoturystyczne świata. Przegląd regionalny świata z charakterystyką warunków naturalnych istotnych z punktu widzenia geoturystyki. Przegląd wybranych atrakcji geoturystycznych, zarówno udostępnionych, jak i mniej znanych, a także przykłady możliwości eksploracyjnych. Problematyka zagospodarowania i eksploatacji obiektów geoturystycznych na wybranych przykładach. Możliwości łączenia geoturystyki z innymi formami turystyki (pielgrzymkowej, leczniczej, eksploracyjnej).
Atrakcje geoturystyczne Polski. Przegląd regionów Polski z charakterystyką warunków naturalnych dla geoturystyki i omówieniem wybranych atrakcji geoturystycznych, zarówno wykorzystywanych jak i potencjalnych. Udostępnione obiekty naturalne, i wyrobiska odkrywkowe. Podziemne trasy turystyczne. Stałe imprezy kolekcjonerskie, plenerowe itp.
Speleologia i turystyka jaskiniowa. Historia penetracji jaskiń przez człowieka. Formy eksploracji i zwiedzania jaskiń. Organizacyjne i prawne aspekty zwiedzania jaskiń. Obszary jaskiniowe Polski i świata. Problemy turystycznego zagospodarowanie jaskiń.
Kamień w architekturze i sztuce. Kamień w kulturach przedhistorycznych. Podstawy techniki kamieniarskiej. Historia budownictwa kamiennego i eksploatacji kamienia. Kamień w rzeźbie. Galanteria kamienna. Kamienie jubilerskie i ich wykorzystanie.
Kolekcjonerstwo minerałów, skał i skamieniałości. Skały, minerały, skamieniałości – geneza i klasyfikacja; historia kolekcji geologicznych; prawne aspekty pozyskiwania, posiadania i obrotu kolekcjami; technika pozyskiwania okazów w terenie; podstawy muzealnictwa i wystawiennictwa; organizacje i giełdy kolekcjonerskie, przegląd stanowisk kolekcjonerskich w Polsce, stanowiska kolekcjonerskie w Europie i zasady korzystania z nich.
Geoochrona. Ochrona przyrody nieożywionej, geoochrona i ochrona georóżnorodności. Prawne i organizacyjne formy ochrony przyrody nieożywionej. Rezerwaty, pomniki przyrody, stanowiska dokumentacyjne. Geoparki – koncepcja międzynarodowa i specyfika jej realizacji w Polsce. Stan ochrony przyrody nieożywionej w Polsce i na świecie. Zasady turystyki w obszarach chronionych.
Techniczne obiekty geoturystyczne. Rodzaje kopalń i ich specyfika. Możliwości turystycznego wykorzystania i zagospodarowania obiektów górniczych i pogórniczych (wyrobiska, hałdy). Obiekty hydrotechniczne jako atrakcje geoturystyczne. Wykorzystanie geoturystyczne obiektów hutniczych, kamieniarskich i wojskowych. Informacja i popularyzacja wiedzy o przyrodzie nieożywionej. Środki przekazu wiedzy o przyrodzie nieożywionej. Formy i poziomy popularyzacji. Zasady doboru treści. Nauka pisania tekstów popularnych; budowa zdań i akapitów, dobór słów, typowe błędy językowe; skuteczność komunikowania. Projektowanie ścieżek dydaktycznych i przygotowanie materiałów informacyjnych. Współpraca z oświatą.
Internet jako narzędzie w geoturystyce. Sieć internetowa jako narzędzie do pozyskiwania informacji o obiektach geoturystycznych, zagrożenia i korzyści związane z wykorzystaniem sieci internetowej jako źródła informacji o obiektach geoturystycznych, dokumentacja obiektów geoturystycznych, sposoby prezentacji obiektów geoturystycznych w sieci internetowej, wykorzystanie sieci internetowej jako narzędzia do popularyzacji obiektów geoturystycznych.
Finanse i rachunkowość przedsiębiorstwa geoturystycznego. Podstawowe pojęcia z zakresu finansów przedsiębiorstwa. Obserwacja i analiza sytuacji finansowej w przedsiębiorstwach. Obliczanie podstawowych wskaźników finansowych przedsiębiorstwa. Podstawowe zasady prowadzenia rachunkowości przedsiębiorstw. Stosowanie odpowiednich form księgowania zdarzeń gospodarczych. Zasady prowadzenia księgowości (w uproszczonych formach) w przedsiębiorstwie geoturystycznym.
Prawo i ubezpieczenia w turystyce. Metody regulacji prawnych w turystyce. Podstawowe pojęcia prawne stosowane w odniesieniu do turystyki. Przepisy dotyczące organizacji imprez szkolnych. Przepisy dotyczące odpowiedzialności związanej z organizowaniem turystyki. Rynek ubezpieczeniowy Unii Europejskiej. Prawo roszczeń odszkodowawczych. Prawo Ubezpieczeniowe – stan prawny od 01.01.2004 r. ze zmianami dokonanymi w 2005 r.
Ćwiczenia terenowe. 1. Objazd obiektów geoturystycznych regionu świętokrzyskiego i północnej Małopolski. Zapoznanie się z obiektami geoturystycznymi w parku narodowym, rezerwatach, pomnikach przyrody, stanowiskach dokumentacyjnych, geoparku miejskim, czynnych i nieczynnych kopalniach, odsłonięciach naturalnych, parku dinozaurów, zakładzie kamieniarskim, muzeach, prywatnych kolekcjach, budowlach zabytkowych od romańskich po współczesne. 2. Objazd atrakcji geoturystycznych Śląska i Beskidów Zachodnich. Różnorodność skał i obiektów geomorfologicznych w nawiązaniu do budowy geologicznej. Możliwości kreowania obiektów geoturystycznych w terenach pogórniczych, podziemna trasa turystyczna, skalne miasto, jaskinia szczelinowa, hałdy kruszcowe, osuwiska, stanowiska dokumentacyjne, skałki i rozpadliny w skałach fliszowych, struktury sedymentacyjne i tektoniczne fliszu.
Seminarium dyplomowe. Przygotowanie, poprzez pracę w grupie pod kierunkiem wykładowcy, samodzielnego projektu z zakresu geoturystyki, takiego jak np.: projekt wykreowania atrakcji geoturystycznej, projekt imprezy geoturystycznej, projekt materiału informacyjnego, trasy geoturystycznej.   Geoturystyka” to studia podyplomowe przeznaczone dla wszystkich osób zainteresowanych turystyką, a szczególnie nowym działem turystyki poznawczej – geoturystyką, bazującą na poznawaniu i podziwianiu obiektów i procesów geologicznych. Wykorzystując doświadczenia wykładowców dwóch uniwersyteckich wydziałów stworzyliśmy program przygotowujący specjalistów potrafiących zaspokoić potrzeby turystów, którzy chcą nie tylko zobaczyć, ale także dowiedzieć się dlaczego, kiedy i w jaki sposób powstały wspaniałe obiekty przyrody nieożywionej: łańcuchy górskie, wulkany, kaniony, jaskinie, wyspy, malownicze plaże i wiele innych prezentujących walory turystyczne.

Studia przekazują także wiedzę specjalistyczną z zakresu organizacji i marketingu usług turystycznych, obsługi ruchu turystycznego, projektowania niekonwencjonalnych tras i imprez turystycznych oraz wykorzystania dostępnych systemów informatycznych w turystyce.

SPOSÓB ZALICZENIA

napisanie pracy dyplomowej i dyskusja na jej temat
egzamin końcowy NIE MA EGZAMINÓW Z POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW UZYSKIWANY

DOKUMENT

Świadectwo ukończenia studiów podyplomowych.

Gdzie studiować geoturystykę?

Aby zobaczyć wszystkie uczelnie, które prowadzą kierunek geoturystyka sprawdź kategorie Geologia i zasoby naturalne oraz Turystyka i rekreacja.

Po studiach:

SYLWETKA ABSOLWENTA

Absolwenci studiów podyplomowych „Geoturystyka” uzyskują podstawową wiedzę z zakresu nauk o Ziemi i ochrony środowiska, w tym informacje o procesach wpływających na kształtowanie krajobrazu oraz umiejętności praktyczne dotyczące rozpoznawania skał, minerałów i skamieniałości, a także materiałów stosowanych w architekturze i rzeźbie. Dowiadują się o najciekawszych, z punktu widzenia turystycznego, stanowiskach przyrody nieożywionej w Polsce i na świecie. Absolwenci „Geoturystyki” nabywają wiedzę i umiejętności przydatne do wykonywania zróżnicowanych zadań w: organach administracji państwowej i samorządowej wszystkich szczebli (wydziały turystyki, promocji, ochrony środowiska, gospodarki przestrzennej, kultury i rozrywki), instytutach naukowych i resortowych, szkolnictwie wszystkich szczebli, parkach narodowych i krajobrazowych, biurach podróży (przedstawicielstwach firm zachodnich oraz nowoczesnych biurach turystycznych ze szczególnym uwzględnieniem turystyki kwalifikowanej), ośrodkach wczasowych, sportowo-rekreacyjnych, hotelach i pensjonatach oraz w pracy pilota wycieczek lub przewodnika turystycznego.