Prof. Bieniawski Doktorem HC AGH

Posiedzenie Senatu rozpocznie się o godz. 12:00 w Auli Głównej Akademii Górniczo-Hutniczej (bud. A-0, al. Mickiewicza 30, I p.).

Tytuł Doktora Honoris Causa AGH dla prof. Zdzisława Bieniawskiego przyznany został przez Senat uczelni na wniosek Rady Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii. W uzasadnieniu uchwały czytamy, że godność ta została nadana prof. Bieniawskiemu „za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze interdyscyplinarnym z zakresu geoinżynierii, górnictwa i budownictwa podziemnego oraz wieloletnią promocję polskiej myśli technicznej w środowiskach akademickich i przemysłowych na całym świecie”.

Promotorem Doktoratu był prof. Marek Cała, a recenzentami prof. Anna Sieminska-Lewandowska z Politechniki Warszawskiej oraz prof. Cezary Madryas z Politechniki Wrocławskiej

ZDZISŁAW TADEUSZ BIENIAWSKI urodził się w Krakowie w 1936 roku, uczył się w Krakowie, a studiował Budowę Okrętów Morskich na Politechnice Gdańskiej. Po emigracji do Afryki, zdobywa dyplom inżyniera górnika i magistra inżyniera mechanika na Uniwersytecie w Johannesburgu, w RPA. Tam zainteresował się mechaniką skał która, w tym czasie, była wysoko zaawansowana w tym kraju, który był głównym producentem złota na świecie. W 1967 roku, otrzymał doktorat w inżynierii górniczej na Uniwersytecie w Pretorii i przez 14 lat kierował grupą naukowców, inżynierów i geologów publikując prace na wiele tematów mechaniki górotworu i tunelowania. Wtedy też zaproponował znany i szeroko rozpowszechniony na całym świecie system Rock Mass Rating (Wskaźnik Jakości Masywu Skalnego). Klasyfikacja RMR (zwana równie często klasyfikacją Bieniawskiego) znalazła szerokie zastosowanie przy projektowaniu kopalń, tuneli, zboczy oraz posadowień budowli inżynierskich, a szczególnie wielkich zapór wodnych. Następnie, po zaproszeniu ze Stanów Zjednoczonych w 1977 roku, objął pozycję profesora etatowego w dziedzinie geoinżynierii górniczej i tunelowania na Uniwersytecie Stanowym w Pensylwanii gdzie wykładał i prowadził badania naukowe przez 20 lat. Działalność akademicka profesora przynosi mu wiele nagród i dowodów uznania (uznanie go za najlepszego wykładowcę wśród profesorów inżynierii na uniwersytecie oraz krajową nagrodę Amerykańskiego Instytutu Inżynierów Górnictwa i Nafty). Miał zaszczytne zaproszenia na stanowiska profesora wizytującego do czołowych uniwersytetów amerykańskich takich jak Harvard, Stanford, Berkeley, MIT i Cambridge w Anglii, Tokio w Japonii oraz Wyższych Szkół Górniczych w Rosji: w Moskwie i w St. Petersburgu. Jego dorobek naukowy to liczba 213 pozycji, w tym 195 publikacji naukowych, 10 podręczników (cztery książki przetłumaczone na rosyjski, chiński, koreański i hiszpański). Wypromował 22 doktorów i magistrów nauk technicznych. Jego wychowankowie dzisiaj są naukowcami, profesorami lub dyrektorami przemysłowych firm nie tylko w Ameryce ale też w Chinach, Niemczech, Turcji, Grecji, Włoszech, Hiszpanii, Brazylii, Australii, Tajlandii, i w Afryce Południowej. Przeszedł na emeryturę z uniwersytetu w Pensylwanii w 60-tą rocznicę swych urodzin, a w 2001, otrzymał Doktorat Honoris Causa od Politechniki Madryckiej w Hiszpanii i tytuł Profesora Honorowego  w Wyższej Szkole Górniczej tej uczelni. Obecnie, Profesor Bieniawski jest Prezesem swej firmy konsultacyjnej, Bieniawski Design Enterprises, w Arizonie, USA, która bierze udział w pracach projektowych w Hiszpanii, Włoszech, Etiopii i Chile. Z Polską utrzymuje bliskie kontakty naukowe, szczególnie z AGH i Polską Akademią Nauk, od roku 1981 – jego pierwszej powrotnej podróży do Ojczyzny.