Nowe zasady oceny jednostek naukowych
Wyniki oceny parametrycznej jednostek naukowych są jednym z elementów służących do ustalania wysokości dotacji statutowej z budżetu państwa. Ocenie tej podlega obecnie około 1000 jednostek w całej Polsce: wydziały poszczególnych uczelni wyższych, instytuty badawcze oraz instytuty Polskiej Akademii Nauk.
Ocena, które dokonuje Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych, polega na zaklasyfikowaniu jednostki do jednej z czterech kategorii: od A+ dla jednostek wybitnych, do C oznaczającej poziom niezadowalający.
Według nowych kryteriów, w ocenie jednostek naukowych uwzględniane będą różnice między dziedzinami nauki. Ze względu na specyfikę nauk humanistycznych i społecznych, w ocenie dorobku publikacji stworzono też dodatkową listę czasopism naukowych (lista C), która ogłaszana będzie przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego. Określona zostanie liczba punktów za publikację artykułu w danym piśmie z listy.
Nowością w systemie jest odrębny tryb oceny jednostek naukowych niejednorodnych, czyli jednostek naukowych prowadzących działalność naukową w różnych obszarach wiedzy. Jednostki takie będą oceniane w ramach odrębnych grup wspólnej oceny (GWO), i dla każdej jednostki niejednorodnej będą wyznaczane jednostki referencyjne. Takie rozwiązanie ma wyeliminować dotychczasowe problemy związane z właściwym kwalifikowaniem jednostek niejednorodnych do grup wspólnej oceny.
Gruntownym zmianom ulegnie także kwestia oceny monografii naukowej – rozporządzenie wprowadza bowiem pojęcie kategorii „monografii wybitnej”. Podstawą do uznania monografii za dzieło wybitne będzie uzyskanie prestiżowej nagrody. Wartość takiej monografii wyniesie 50 pkt, czyli dwa razy więcej, niż za „zwykłe monografie”.
Prace nad rozporządzeniem o zmianie sposobu oceny jednostek naukowych rozpoczęły się w 2013 r. W spotkaniach organizowanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego uczestniczyło blisko 300 osób, a dokument był wielokrotnie konsultowany z przedstawicielami środowiska i organizacji naukowych.
Źródło: PAP – Nauka w Polsce
W ciągu najbliższych kilku lat liczba studentów może spaść nawet o trzydzieści procent. Wszystko za sprawą nadciągającego niżu demograficznego, który uderzy także w uczelnie publiczne. A wtedy obecna sytuacja może się odwrócić – to nie uczelnie będą wybierać najzdolniejszych kandydatów, ale przyszli studenci wybiorą szkoły, które będą uważali za najlepsze.
– Szczególną ogniwem łączności nauki z biznesem są wyższe szkoły zawodowe. To one doskonale znają potrzeby lokalnych rynków, potrafią współpracować z przemysłem dla rozwoju innowacji. Ten model szkolnictwa był jednak przez lata traktowany po macoszemu i zaniedbywany. My chcemy to zmienić – powiedział minister nauki Jarosław Gowin.
Zjeść ciastko i mieć ciastko – tak w skrócie możena określić receptę na zmiany w polskiej nauce zaprezentowana podczas Kongres Komitetu Kryzysowego Humanistyki Polskiej. Postulowane zmiany w finansowaniu nauki mają z jednej strony zwiększyć poziom badań naukowych, ale z drugiej pozwolić na utrzymanie dotychczasowej liczby pracowników, uczelni, wydziałów i instytutów.
Niestety, korytarze polskich uczelni powoli wyludniają się. Spada zarówno liczba samych kandydatów na studia i studentów, jak również nauczycieli akademickich i pracowników administracyjnych – jak donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Priorytet finansowy dla infrastruktury badawczej o szczególnym znaczniu dla rozwoju kraju oraz nowa definicja naukowca rozpoczynającego karierę naukową – to tylko część rozwiązań, które znajdują się w nowelizacji ustawy o zasadach finansowania nauki, która właśnie weszła w życie.
O turystyce zarobkowej do państw Europy Zachodniej słyszał już praktycznie każdy. Zaledwie garstce obiła się jednak o uszy turystyka naukowa, która staje się coraz popularniejsza w kręgach akademickich. Na słowackich uczelniach można bowiem zrobić habilitację sześćdziesiąt razy szybciej niż w Polsce! A to wszystko za zaledwie 6,5 tys. zł.