Polskie uczelnie daleko na liście szanghajskiej
Prym od wielu lat wiodą uczelnie z USA, Wielkiej Brytanii, Japonii i Chin. Równie wysoki poziom reprezentują szkoły wyższe z Izraela, Tajwanu, Francji i państw skandynawskich. Doskonała infrastruktura, najlepsi wykładowcy, liczne osiągnięcia naukowe na skalę światową i jakość prowadzonych badań, to podstawowe czynniki, które są cechą wspólną najlepszych uniwersytetów.
No dobrze, ale jakie miejsca zajmują polskie szkoły wyższe, o których wysokim poziomie nauczania i osiągnięciach słyszymy każdego dnia? Odpowiedź będzie bardzo krótka, gdyż w rankingu znalazły się jedynie dwie polskie uczelnie – Uniwersytet Jagielloński i Uniwersytet Warszawski, które uplasowały się dopiero w „czwartej setce” tegorocznego zestawienia. Czy to dobry wynik? Wyprzedził nas słynny Harvard, Oxford, MIT, Columbia, Berkeley i… wiele innych.
Przed polskimi uczelniami uplasowały się także szkoły wyższe z Arabii Saudyjskiej, Czech, RPA, Grecji i Serbii. Droga na szczyt elitarnego rankingu szanghajskiego jest długa i wymaga ogromnego nakładu pracy. Bez radykalnych przemian w polskim szkolnictwie wyższym nie mamy co liczyć na to, że ujrzymy kiedyś polską flagę w „TOP 20″.
Lista Szanghajska tworzona jest na podstawie kilku wskaźników. Pod uwagę bierze się m.in.:
– liczbę absolwentów czy pracowników, którzy otrzymali Nagrodę Nobla lub Medal Fieldsa,
– iczbę najczęściej cytowanych naukowców,
– liczbę publikacji w czasopismach „Nature” czy „Science”, liczbę publikacji wymienionych w wybranych indeksach cytowań (Science Citation Index – Expanded oraz Social Sciences Citation Index).
W rankingu uwzględnia się wielkość osiągnięć w stosunku do wielkości uczelni. W rankingu branych jest pod uwagę ponad 1000 uczelni, spośród których na liście ostatecznie pojawia się zaledwie 500.
Z początkiem nowego roku akademickiego 2016/2017 weszły w życie nowe zasady przyznawania nagród za szczególne osiągnięcia dla wykładowców polskich uczelni i szkół wyższych. Zmieniły się kryteria przyznawania nagrody, inaczej też wygląda zgłoszenie kandydata.
10 czerwca w Warszawie odbyła się Czarna Procesja Nauki, której organizatorem był Komitet Kryzysowy Humanistyki Polskiej. Naukowcy w innych miastach akademickich także postanowili przyłączyć się do tej akcji wywieszając na wydziałowych masztach czarne flagi żałobne. Na postulaty KKHP postanowiło dzisiaj odpowiedzieć Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Rozpoczęcie prac nad nowelą ustawy, która będzie umożliwiała finansowanie studiów na zagranicznych uczelniach, program na rzecz żłobków przy uczelniach, znaczący wzrost nakładów na naukę – to tylko część z wielu inicjatyw, jakie podjęło w ostatnim półroczu Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
„Jesteśmy już o krok od wypracowania ustawy, która rzeczywiście może być konstytucją polskiej nauki” – ocenił wicepremier, minister nauki i szkolnictwa wyższego Jarosław Gowin, w trakcie poniedziałkowej konferencji „Ustrój i zarządzanie w szkolnictwie wyższym”.
W tej chwili stopień internacjonalizacji polskiego szkolnictwa wyższego ocenia się jeszcze jako mało zaawansowany, ale zarówno poszczególne uczelnie, jak i resort nauki dochodzą do wspólnego wniosku: jest to jedyna droga do budowania międzynarodowej renomy i wysokiego poziomu kształcenia. O planach MNiSW dotyczących internacjonalizacji opowiedział nam szczegółowo Andrzej Kurkiewicz, zastępca dyrektora Departamentu Innowacji i Rozwoju Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
„Chcemy zapewnić większą ochronę studentom. Uczelnie będą miały obowiązek ustalenia wysokości opłat obowiązujących przez cały okres studiów. To kwestia uczciwości i zapobiegania złym praktykom w uczelniach. Jeżeli uczelnia będzie nielegalnie pobierała opłaty będzie mogła otrzymać karę w wysokości 50 tysięcy złotych za każde naruszenie” – powiedział podczas wspólnej z Parlamentem Studentów RP konferencji wicepremier Jarosław Gowin.